dədəmiz

Bir elin möhtəşəm atası kimi

Yaşadı dədəmiz qaldı dədəmiz

Ölməz igidlərin qəhrəmanlığın

Canlı bir tarixə saldı dədəmiz

 

El ilə yaşadı şənlik olanda

Eldən ayrılmadı güllər solanda

El bir çətinliyə dərdə dolanda

Dərin düşüncəyə daldı dədəmiz

 

Dədəm dədələrdən söz söyləyərkən

Ərənlərə ərlik ar diləyərkən

Oğuzun sorunun həll eləyərkən

Aldı qopuzunu çaldı dədəmiz

 

Dilində duası olduğu yandan

Sözündə səfası olduğu yandan

Əlində butası olduğu yandan

Şöhrəti əbədi oldu dədəmiz

 

Dədəmin kitabın ələ tutanda

Sevgilər yaranır şanlı vətəndə

Yüz illərdən bəri bizə çatanda

Sınmazın ürəgin aldı dədəmiz.